นิชากร

บ่ายสามของพรุ่งนี้เมื่อ 6 ปีก่อน (วันเวลาจริงๆผ่านไปไวกว่าโกหกเสมอ) บรรยากาศของวันนั้นพากันเลือนหายไปชนิดที่ตั้งใจจะคว้าไว้ก็เจอแต่ลม ที่จำวันนี้ได้แม่นกว่าวันอื่นหน่อยนึงเพราะมันเป็นวันถัดจากวันเกิดแก เราฉลองกันเล็กๆที่เมเจอร์รังสิตด้วยหนังผีตามรสนิยมของเราทั้งคู่ (ถึงฉันจะยืนยันมาแล้วหลายต่อหลายหนว่าไม่ถูกจริตกับหนังแนวนี้เลยสักนิดเดียวก็ตามที) และ "มหาลัยสยองขวัญ" ได้รับเกียรตินั้น ที่หนังสนุกเพราะเราทั้งคู่ชอบนักแสดงเป็นการส่วนตัว "จ๊ะ The mousses" แต่ความน่ากลัวอยู่ในระดับเฉยๆ ถ้าจะหลอกสาวไปใกล้ชิดคงได้แค่กุมมือ ฉันจำวันเกิดของแกได้ทุกปี แต่กลับจำวันนี้ได้แม่นกว่า

เดี๋ยวนี้ฉันกลายเป็นขาประจำหนังผีไปแล้วแกคงไม่รู้สินะ (ก็เพราะแกนั่นล่ะ)

เดี๋ยวนี้ฉันกลัวความสูงน้อยลงและเริ่มคุ้นเคยกลับเครื่องเล่นหวาดเสียวสารพัดแล้วล่ะ

เดี๋ยวนี้ไม่มีใครเรียก "ไอ้พี่ตุน" แล้วเหงาหูชะมัด

เดี๋ยวนี้แกสบายดีมั้ย อ้วนเหมือนขึ้นป่ะวะ หน้าบานกว่าเดิมมั้ย ชอบรูปดาวเหมือนเดิมมั้ย ปีนี้ได้ไดอารี่เป็นของขวัญจากคนนั้นหรือยัง บังคับใครถอนเต่าหรือป่าว

เดี๋ยวนี้แกเป็นไงบ้างฉันไม่รู้เลยจริงๆ ถึงฉันจะไม่ใช่ผู้มีคาถาอาคมอะไร แต่ฉันจะแช่งให้แกมีความสุขเดี๋ยวนี้

สุขสันต์วันเกิด...เดี๋ยวนี้

#แด่ผู้สร้างความสุขให้ตนเองได้